Arts Fest: kunst, voetbal, en de nodige verkoeling!

Afgelopen weekend (vrijdag-zaterdag-zondag) was het ‘Arts Fest’ in State College. Chris (collega van Supply Chain), zijn verloofde Christy met haar huisgenoot An, Emily (vriendin), Pranav (collega) en ik zijn zaterdag naar dit plaatselijke kunstfestival gegaan. Zo’n vier straten, een paar blokken lang, zijn de straten afgesloten en staan er allemaal kraampjes van kunstenaars die allemaal hun kunstuitingen hebben uitgestald. Die kunst is allemaal te koop. Voor mensen die net verhuisd zijn en dus wat hebben in te richten, een uitgelezen mogelijkheid om mooie dingen te vinden, werd mij door verschillende professoren verteld.

Mooi spul…

Er zat van alles tussen: schilderijen, tekeningen, foto’s, sculpturen, beeldhouwwerk, kleding, juwelen, en dingen die in geen enkele categorie passen. De meeste van die kunstenaars zijn ‘uitgenodigd’ en hebben een selectie ondergaan, dat betekent dat er eigenlijk alleen maar kwaliteit tussen zat. En dat het allemaal zeer aan de prijs was, ik schrok ervan… Beter om de portomonnee thuis te laten.

De meeste kunstenaars die ik heb gevraagd waar ze vandaag kwamen, wonen in Pennsylvania of naburige staten (zoals New York), maar ik ben ook iemand uit Quebec (Canada) tegengekomen. Sommige kunstenaars waren wat traditioneel, anderen juist zeer innovatief: er zat er bijvoorbeeld een fotograaf tussen die 300 opnamen van een ronddraaiend object had gemaakt, waarvan hij dan vervolgens een heel dun reepje van elke foto gebruikte, en die aan elkaar plakte. Dan zie je eigenlijk niet meer wat het originele beeld was, maar wel de kleuren en de beweging. Zeer apart.

Oh, wat zat er mooi spul tussen. Ik heb hier en daar een foto geschoten (alleen nadat ik had gevraagd of het mocht, dat is namelijk niet evident bij kunst). Gelukkig mocht dat. En ik heb ook bij die mensen kaartjes gevraagd. Mocht ik de loterij winnen, ga ik alsnog langs.

Supermooi houtsnijwerk

Etsen

Bronzen beeld van de Cheshire Cat uit Alice in Wonderland… Heeft wel wat weg van Lumpy…

Voorstellingen

Ik ben niet echt lang blijven hangen. Had ik misschien wel moeten doen. Er waren ook best wat interessante voorstellingen: toneel, zang, bandjes, dans… eigenlijk teveel om op te noemen, verspreid over een stuk of drie podia in downtown. Gezellig joh… Volgend jaar ga ik weer heen. En dan maak ik er iets meer tijd voor vrij… nu was het eigenlijk te kort.

Optreden op Allen’s Street tijdens Arts Fest

Drukte!

Hier in State College is het in de zomer ‘uitgestorven’. Tijdens een semester, wanneer er onderwijs is, zijn er tig studenten, en is het gewoon druk downtown. Nu verreweg de meeste studenten weg zijn is het een stuk rustiger, een verademing haast. Op zaterdag hoef ik niet te wachten bij bars en restaurants, en er is minder verkeer. Fijn.

Maar dat was tijdens het Arts Fest wel even anders. Het was zo ontzettend druk downtown dat het haast niet meer leuk was. Straten afgesloten, en dus was het even puzzelen hoe ik moest rijden (ook al omdat er nogal wat eenrichtingsverkeer in downtown State College is…). Volle restaurants en bars, dus was het zoeken naar een plek waar we voetbal konden kijken. Ik kreeg een beetje een Kloostermarkt-gevoel, eerlijk gezegd!

Voorbeeld van de drukte: we zouden zaterdagochtend gaan ontbijten bij ‘The Diner’ (zit op College Avenue downtown). Chris komt daar vaker, de rest kende het niet… Er stond een joekel van een rij. Nu is een rij vaak een indicatie van kwaliteit (tip: ga in een onbekende stad, vooral in het buitenland, naar restaurants waar de ‘locals’ zitten… die zitten daar niet voor niets). Maar in ons geval duurde het wachten wel erg lang. Bijna 50 minuten duurde het voordat we een tafel hadden. Vervolgens was de service weer heel rap en hadden we snel ons eten, dus aan de keuken lag het niet. Ons ontbijt bleek een brunch te zijn geworden door die wachttijd!

Verkoeling nodig!

Afgelopen weekend was het superwarm hier tijdens het Arts Fest in State College. En daarom had de organisatie van het Arts Fest twee grote waterconstructies gebouwd: een miststraat, waarin ‘mist’ (de waterdruppels…) werd verspreid als je er doorheen loopt, en een installatie met emmers water die vallen als ze vol zijn. Vooral voor kinderen was dat een groot succes. Verder stonden er veel standjes met water, freshly squeezed lemonade en andere drankjes. En dat was nodig ook!

Waterinstallatie met vallende emmers

Nu zijn wij wat te oud om te gaan spelen met die vallende emmers. Daarom zijn wij na de voetbalwedstrijd zaterdag (gekeken bij Pranav op z’n big-ass-TV, gelukkig won Oranje…) na wat te hebben gegeten bij een Italiaans restaurant wezen zwemmen bij Chris. Zijn appartement ligt in een complex (Toftrees) dat een eigen zwembad heeft. Nog best groot ook, maar helaas niet zo diep. Toch was dat uurtje spetteren tijdens de zonsondergang superlekker en verkoelend!