Murphy’s law: Everything that can go wrong, will go wrong (afl. 2)

In State College had ik ook zo een keertje een dag dat alles mis ging: een kat die stuk ging, een auto die niet wilde starten… Deze dagen heb ik weer zo’n exercitie: alles dat een klein beetje mis kan gaan, gaat mis.

Vanochtend: Ziggo bleek wat enthousiast

Ik heb Ziggo opgezegd per aanstaande maandag. Maar blijkbaar past dat niet in hun schema… want toen ik vannacht wakker werd, zag ik dat het internet het niet meer deed. Ik werd naar een Ziggo activatiepagina geleid. Kortom, internet afgesloten. Holadiejee. Normaal geen probleem (want we hebben immers smartphones met 3G, niet waar?) maar daar heb ik niets aan (wegens roaming uit Amerika – kost superveel geld en ik had het ook niet ingesteld van te voren dus het werkt ook niet).

En Michiel zou vandaag gaan fietsen in Limburg, dus zijn telefoon kon ik ook niet gebruiken. Hm…. Oplossing: het wifi netwerk van de buren! Gelukkig begrepen zij de situatie (vooral vanwege het probleem hieronder) en kon ik vandaag even op hun internetverbinding meeliften. Is wel zo handig als je van alles moet uitzoeken.

Het grote issue: mijn paspoort

Want ik moet wel bereikbaar zijn: mijn paspoort is er immers nog steeds niet. En daar baal ik stevig van. Het zit ook niet in het postsysteem weet ik inmiddels, het ligt nog bij het consulaat. Terwijl ik maandag ga vliegen (is nog steeds het plan) naar Valencia. Normaal gesproken krijg je de dag nadat je bij het consulaat bent geweest je visum; in mijn geval duurt het al 8 dagen.

Wat is nu het plan? Het idee is dat ik maandag om 8 uur, wanneer ze open gaan, bij ze op de stoep sta om uit te vinden waarom het zo lang duurt. Volgens mij zijn er twee mogelijke verklaringen:

  1. Het is druk, en daarom kost het printen van het visum zo lang. In dat geval ligt de oorzaak niet bij onze aanvraag, en zou het snel kunnen worden opgelost;
  2. Er is iets aan de hand met onze aanvraag. In dat geval zou het nog wel een paar weken kunnen duren voordat het paspoort met visum terug is.

In het eerste geval krijg ik wellicht het paspoort nog op tijd voordat ik vanuit Spanje naar Amerika vlieg. Dan moet mijn paspoort namelijk naar Spanje gestuurd worden met de koerier. Dat kan, kost ook nog weer twee dagen, maar geeft net wat meer rek.

In het tweede geval kom ik Amerika niet in na mijn conferentie in Spanje. Dat betekent dat ik niet op tijd ben voor de Marketing Science conferentie, kan ik mijn vliegticket naar Amerika opnieuw boeken, en kost het verschepen van de spullen meer tijd en meer geld.

Een oplossing voor de reis naar Spanje: noodpaspoort

Mocht ik nu maandag niet mijn paspoort mee kunnen krijgen, en die kans zit er dik in, dan ga ik naar Schiphol voor een noodpaspoort. Daarmee kom ik niet in Amerika, maar wel in Spanje. Omdat ik niet meer in een gemeente sta ingeschreven (ik woon immers in Amerika) kan ik voor documenten alleen bij de Marechaussee terecht. Ik zal echt niet de enige zijn – er zijn vast een hoop mensen die zijn vergeten hun kinderen bij te schrijven in het paspoort voordat ze op vakantie gaan – dus daar zal ik ook de tijd voor moeten nemen. Ik ben vanmiddag alvast Nederlands-formaat pasfoto’s gaan maken, dan is dat in ieder geval geregeld.

En alle andere dingen die misgaan?

Bijvoorbeeld dat ik niet meer op het netwerk van de universiteit kan en daardoor geen email en bestanden kan lezen? Irritant, maar minder erg. In geval van wifi krijg ik mijn email op mijn telefoon binnen.

En bijvoorbeeld dat de notaris onze volmacht heeft kwijtgemaakt waardoor ik eigenlijk maandag ook nog naar de notaris moet om HAAR fout te herstellen? (Voor diegene die heeft opgelet: dat ga ik dus niet doen, ik zit dan bij het consulaat danwel de Marechaussee, dus dat lost ze zelf maar op…) Dikke pech voor haar.

Maar het kan altijd erger. Ik hoorde vandaag ook op het nieuws dat er huizen zonder gas zaten vandaag. Dat had er dus ook bijgekund. En er is ook niemand overleden of zo, of ernstig ziek geworden. Het huis is niet in de fik gevlogen. Mijn laptop/auto/portomonnee is niet gejat. Michiel is na zijn fietsavontuur weer veilig thuis… nee, op zo’n dag als vandaag had ik alles verwacht.

3 gedachtes over “Murphy’s law: Everything that can go wrong, will go wrong (afl. 2)

  1. oh wat zijn wij heden weer blij, na een paar dagen waar op sommige dingen geen grip was is het nu eind goed al goed. dikke kus uit klooster

  2. Pingback: De Green Card (2 van 2): waarom wij Amerika niet uit mogen | Johanna goes USA!

  3. Pingback: Update: nog steeds geen greencard…. | Johanna goes USA!

Schrijf een reactie...

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s