Gisteren schreef ik over mijn visumproblemen. Ik zit hier op een tijdelijk visum (J1) waardoor ik tegen wat problemen aanloop, en de aanvraag van mijn langere-termijn visum (H1B) duurt veel langer dan men hier had verwacht. Daardoor wordt de verhuizing, mijn reis naar Nederland, Spanje en vervolgens Atlanta opeens heel penibel.

Toch maar premium proces opgestart

Mijn H1B status kwam maar niet. En ik maar wachten… Afgelopen maandag heb ik aan de bel getrokken. Dinsdag kwamen ze daar op terug. Ja, premium processing kan, maar ja, dat kost geld he… dus ik moest nogal wat mensen overtuigen van het nut ervan. Uiteindelijk heb ik zelf een check uitgeschreven voor 1225 dollar (krijg ik hopelijk terug) om de boel op te starten. Dat is woensdag opgestart, donderdag ontvangen, en vrijdag konden ze daarmee beginnen, in theorie.

Maar ook dat premium proces kost tijd: maximaal 15 kalenderdagen – en daarmee ben ik nog niet gered. Dus we hebben parallel aan het premium proces voor de H1B een verlenging van het J1 visum aangevraagd (dat betekent voor mij weer een hele ochtend formulieren invullen, papieren scannen, en dergelijke). Belangrijk: als ik niet voor de verhuisdatum een langere-termijnvisum krijg, kunnen de spullen niet verscheept en kijken we tegen honderden zoniet duizenden euro’s opslagkosten aan. En natuurlijk moet ik bij zo’n J1 visumverlenging ook weer naar het consulaat (en kost het weer geld).

Wat gebeurt er?

Natuurlijk. De dag dat de dikke check met de ‘SCHIET OP MET MIJN H1B VISUM!!’-order binnenkwam haalden ze mijn aanvraag uit de stapel. Vrijdags pas kreeg ik de bevestiging dat mijn H1B is geaccepteerd. Blij, blij, blij!! Nu is mijn immigratiestatus dus veranderd en MOET ik naar het consulaat in Amsterdam (anders mag ik Amerika dus niet meer terug in en kan ik Marketing Science vergeten). Nu is de uitdaging om een (spoed)afspraak te maken… hopelijk lukt dat (tijdens kantoortijden…)!

En nu moet Michiel ook in actie komen

Want bij dat H1B visum van mij hoort ook een H4 visum van Michiel. En nu moet Michiel ook z’n eerste formulieren invullen voor de Amerikaanse immigratiedienst (leuk, leuk!!). Ze willen echt alles van je weten: bijvoorbeeld je oude werkgevers, naam en geboortedatum van ouders, alle voorgaande bezoeken aan de VS, de landen waarbij je in de afgelopen 5 jaar bent geweest (voor Michiel zijn er dan 18!!). En een hele lijst met vragen over een mogelijk crimineel verleden en andere misdragingen en dingen waar ze hier niet dol op zijn: ben je ooit lid geweest van een terroristische organisatie, zit je in de mensenhandel of prostitutie, ben je een drugsverslaafde, ben je geestesziek, enzovoort.

Next steps

De volgende stap is dat wij (Michiel en ik) naar het consulaat in Amsterdam gaan. Met het trouwboekje en het trouwalbum onder de arm – we moeten bewijzen dat wij getrouwd zijn (stel je voor, ik zou Michiel illegaal het land inwerken…). Hopelijk is het formulier van de immigratiedienst dat ik nodig heb op tijd voordat ik naar Nederland vlieg. En hopelijk kunnen we nog een afspraak maken in die tijd dat ik in Nederland ben. En hopelijk is mijn paspoort met verse visumstempel op tijd klaar voordat de verhuizers de boel naar Amerika verschepen en ik naar Spanje moet.