Na een supersociale zaterdag, met het etentje bij John Howell en het bowlen, volgde nog een zeer sociale zondag afgelopen weekend. Ik hoor jullie denken –“is Johanna wat aan het inhalen, of zo? Deed ze anders nooit!” Ik denk het, ja… Het komt ook allemaal zo uit hier!

Eerst: sport!

Ook zoiets dat ik drie jaar geleden ook nooit had gedaan. Mijn bed uitkomen op zondagochtend om te gaan sporten. Maar ik heb geleerd dat een goede conditie belangrijk is, en dat sporten belangrijk is om mijn spieren en mijn botten en dergelijke in orde te houden. En door mijn zittende werk kom ik door de dag heen niet aan voldoende beweging. Sport dus.

Op zondagochtend doe ik typisch een ’30-30-30’-routine: eerst 30 minuten Zumba-achtig hupsen (dat is vrij cardio-intensief kan ik melden – na vijf minuten ben ik typisch helemaal bezweet), dan 30 minuten ‘muscle toning’ met gewichten, en dan 30 minuten spinning. Aan het eind ben ik 1) helemaal kapot, en 2) helemaal trots op mezelf.

Miranda’s verjaardag: lunch

Daarna snel douchen, want ik zou gaan lunchen met een stel meiden (Allie, Samantha, Joanna, Lauren) voor Miranda’s verjaardag. Miranda is een toffe, maar enigszins apart-gevaarlijke meid: ze werkt als cipier in een gevangenis. Ze is voor de duvel niet bang en komt altijd vrij stevig over. Ik mag haar wel. Ze wordt vrijdag 30 (dat is dus een dag na Albertine!!! Hoera alvast), en in dat kader had ze voor diegenen die vrijdag niet kunnen komen een lunch georganiseerd. En vrijdag zit ik in Washington, dus ik moest zondagmiddag dus even langs.

De plek in kwestie: Callao Cafe. Dat is een adresje om te onthouden! Ze maken daar ‘crepes’ (dunne pannenkoeken) en vullen die met van alles. Ik had er eentje met spinazie, tomaten en komkommer – en die was echt superlekker. Dat is dus nog eens een idee om je pannenkoek mee te vullen als je je stroop niet kunt vinden!

Pannenkoek met spinazie, tomaten en komkommer. Lekker!!!

’s Avonds: concert van Lauryn Hill in het Bryce Jordan Center!

Collega Pranav krijgt via z’n kennissen Abbas en Yasmin (die ik heb ontmoet tijdens de Superbowl wedstrijd van een paar maand geleden) soms kaarten voor concerten in het Bryce Jordan Center. Zondagavond zou Lauryn Hill optreden – van The Fugees (van vroeger, nou ja, begin 90s), en omdat Pranav geen tijd had, vroeg Abbas of ik interesse had in kaarten (weer in een privebox, net als laatst). En of ik interesse had!!

Ik ben met Samantha naar het concert geweest. Een beetje jammer: mevrouw Lauryn Hill met haar 6-koppige band en 3 achtergrondzangeressen begonnen pas om kwart voor 10 – terwijl ze om half 8 zou starten. Er was iets met de tourbus (yeah right…). Dat wachten was een beetje jammer… Maar ze maakte het meer dan goed met het optreden. Wat een ontzettend goede stem… Nummers als Killing Me Softly, Ready or Not, Fu-Gee-La (van The Fugees), covers van Bob Marley (Turn the Lights Down Low) en haar eigen werk (Doo-Wop That Thing) kwamen voorbij. Heel erg supertof.

Concert van Lauryn Hill

Grappig – het eerste album van The Fugees is een van de eerste albums die ik ooit kocht. Ik weet nog dat ik toen op het VWO in Zwolle zat. Nu onthoud ik songteksten vrij goed, en zelfs relatief onbekende nummers die in volledig andere arrangementen waren gegoten herkende ik nog gisteravond, een dikke vijftien jaar na dato (ja, ik word oud!!).

Alles bij elkaar, wat was het een tof weekend. Vol met leuke dingen, ik heb tussendoor ook nog wat kunnen werken, het huis is weer op order, en ik heb wat over grasmaaiers geleerd! Op naar een nieuwe week!