Allereerst mijn excuses voor de afwezigheid van de bijna-dagelijkse-blogpost-uit-Pennsylvania. Michiel is hier sinds donderdag… en sindsdien zijn we best wel druk. En eerlijk gezegd hebben andere dingetjes even prioriteit gehad. Yep, sorry, ik weet het. Ik probeer mijn leven te beteren. En we beginnen vandaag meteen maar met een samenvatting van de belangrijkste activiteit van de afgelopen dagen: we zijn op zoek geweest naar huizen!

Mijn sabattical home hier (een gemeubileerd huis, nu zonder kat, van een professor die een half jaar in Ierland zit) loopt eind juni af. En dan moet ik er uit. Per augustus moeten we dus iets nieuws hebben. Nu kunnen we gaan huren of kopen. De huurmarkt is hier zo ongeveer niet-bestaand (alleen studentenhuizen), en de koopmarkt is vrij stabiel. De huizen zijn hier ook een stuk goedkoper dan die in Nederland/Leusden.

De makelaar

Gedurende ons bezoek in april vorig jaar, tijdens mijn sollicitatie, hebben we al een rondje gereden met een makelaar. Zoiets hoort bij een ‘job market visit’, zodat je als sollicitant ook een beetje een idee krijgt van waar je kunt wonen. Die makelaar, Larry, heb ik nu ook weer benaderd om ons wegwijs te maken. En dat is gelukt – we zijn druk op pad geweest. Raar – een makelaar wordt hier betaald door de verkopende partij (en dat kost maar liefst 6% van de verkoopprijs!).

De huizenmarkt

Omdat hier in State College de universiteit verreweg de grootste werkgever is, is de huizenmarkt flink seizoensgebonden. Ongeveer nu komen de huizen op de markt, en in de komende twee, drie maanden wordt alles verkocht. Daar passen wij in – en het is dus goed dat Michiel en ik nu gaan ‘huizen kijken’ zodat we een beetje leren wat we leuk vinden. Ook krijgen we op deze manier een beetje een gevoel van wat alles waard is.

Optimalisatie-oefening

En wat is er dan belangrijk? Afstand tot de business school – kan ik naar school fietsen of hebben we 2 auto’s nodig – en daarmee 2 garageplekken? Verder: locatie – hebben we een beetje tuin, en wat zit er achter de tuin? Veel huizen zijn hier in de afgelopen tien jaar gebouwd, en de omgeving is soms vaak nog wat leeg en kaal. Te weinig bomen dus. En te weinig bomen betekent te weinig vogels. En dat kan niet.

Dan: hoe oud is het huis? Heel Belangrijk Voor Johanna: zit er een beetje een fatsoenlijke keuken in – of is ie zo oud dat ie er meteen uit mag? Dan nog: 3 of meer slaapkamers (1 slaapkamer, 1 kantoor, en 1 guest room – jawel, we houden rekening met jullie!). Dat laatste is echter nooit een probleem. De huizen zijn hier eerder te groot dan te klein. O ja, en dan ook nog prijs, natuurlijk.

Makelaarssites: VRESELIJK

Een verschil met hoe wij het gewend zijn… Als je je huis verkoopt in Nederland, komt er (meestal) een professionele fotograaf de foto’s maken. En zelfs als je dat niet doet, dan ruim je in ieder geval je huis op. Hier is het anders. Onlogische foto’s, vage foto’s (geen enkele professionele foto gezien!!)… en de huizen zijn in de regel een zooitje. Afwas op het aanrecht, was in de wasmand, eten op de tafel, kat op de foto (NEEE!!!). Onbegrijpelijk. Ook de wervende teksten stellen niets voor. Er is hier een wereld te winnen.

Wat wel helpt is de combinatie met Google Maps en Streetview. Omdat blijkt dat onze voorkeur toch sterk locatiegedreven is, is het van belang om te weten waar de ‘lot’ (stuk land) ligt. En wat het uitzicht is. Het is hier soms heuvelig, en dan wil je gewoon weten waar je tegenaan kijkt.

Open huis

Afgelopen zondag was er voor sommige van de interessante huizen een open huis. We hebben drie huizen van binnen gezien. Ja, ze doen het anders dan wij. Gipsplaat is hier bouwmateriaal nummer 1. Alles heeft hier randjes en dingetjes en fröbeldetails (ieuw). Maar goed, we moeten niet gaan vergelijken (anders word je gek). Beter is: ‘go with the flow’… en zo komen we er wel.

De aankomende dagen hebben we nog meer huizen te bezichtigen, en gaan we ook praten met een projectontwikkelaar voor een nieuwbouwhuis. Dat gaat hier sneller dan in Nederland – ze stampen hier in nog geen twee maanden tijd een heel huis uit de grond, inclusief verf en deurknoppen… dus zelfs daar zijn we nog ruim op tijd voor!

Later meer

Het is allemaal wel heel erg overweldigend. We leren een hoop over State College (Michiel wat meer dan ik), en we leren een hoop over Amerikaanse huizen en hun constructive (ik wat meer dan Michiel). En ondertussen merken we dat we aardig op 1 lijn zitten… en gaat dit over de volgende stap in onze toekomst. Spannend hoor…

Ik verwacht niet dat we in deze week ons ultieme huis vinden. Daarvoor moeten Michiel (via Internet) en ik (in het echt) de echte bulk aan nieuw te koop komende huizen in de gaten gaan houden. Maar dit is in ieder geval een goed begin!