Wat is het weer hier beeldbepalend in State College. Tot afgelopen woensdag was het sneeuw, sneeuw en nog eens sneeuw, en sindsdien is het gaan dooien. En wel zo hard, dat het smeltwater van die 80 cm sneeuw die overal lag, in de goten naar lager gelegen plekken stroomde. Nu kan ik je vertellen, 80 cm sneeuw smelt niet zo snel. Zelfs met de 12 (!!!) graden van afgelopen zaterdag (het was heerlijk lenteweer, zonde dat ik ziek was!), is de sneeuw niet helemaal gesmolten. Door die warmere temperature van de afgelopen twee dagen zijn de vogels wel allemaal wakker geworden, en dat vind ik heel erg gezellig!

En nu vriest het weer

En de sneeuw zal ook niet verder smelten, want het vriest weer. En dan krijg je gladde stukken op de weg, want smeltwater dat weer aanvriest, ja, dat wordt ijs. En qua temperaturen gaan ze ook meteen weer hard hier. Min zes, gevoelstemperatuur van min veertien – zet de muts maar weer op… Nu had ik mijn handschoenen, sjaal en muts nog niet opgeborgen, maar joh, ik had echt wel eventjes zin aan mijn jurkjes!

Nu heeft het weerbericht weer sneeuw in de planning (YES!!!) en daar hou ik van (schijnbaar behoor ik tot de minderheid hier in State College, iedereen is hier aan lente toe, behalve ik, en Susan, met wie ik ben wezen skien laatst). Dus wellicht kan ik nog een keertje gaan skien hier! Zou mooi zijn!

Sporten, dat moet echt indoor

Er zijn een aantal gasten (o.a. Gregor) die zelfs in de sneeuw hardlopen buiten. Dat heb ik een keertje geprobeerd, en dat was geen succes, want veel te glibberig. De kans dat je dan valt en wat breekt is gewoon te groot. Kortom, sporten doe ik deze periode in de sportschool, binnen. En ik heb er inmiddels ritme in zitten. Ik ga op maandagavond (afgelopen avond dus) en woensdagavond naar de Zumba met Veronica. En dat is serieus hard werken, ik kom er helemaal bezweet vandaan (uiteraard voorafgaand door een stukje op de treadmill – de loopband – zo’n twintig minuten, bij wijze van warming up, voor het volle uur hupsen en springen van de Zumba.

Afgelopen zondag (al hoestend en proestend, maar het ging) ben ik zelfs naar de 30-30-30 geweest. Eerst 30 minuten dance-aerobics (man, ik ben dan al kapot), dan 30 minuten buikspieroefeningen en gewichten, en dan 30 minuten spinning. Ook met Veronica. Dat is handig, want dan heb je tenminste iemand die bijhoudt of je er bent of niet. En sjongejonge, wat een arbeid! Bijna twee uur (inclusief warming up) in de weer geweest. En dat voor een weekend… Maar sohee, wat voel ik me goed daarna! En wat een spierpijn had ik vanochtend!

Zodra de lente dan echt blijft ga ik weer buiten hardlopen. Maar zolang ze hier van die snijdende kou en sneeuw hebben vind ik mijn dagelijkse winterse fietstochtje van 2 keer 6 minuten echt wel genoeg. Dat ik dan toch nog aan sport doe – al is het in de sportschool binnen – vind ik pure winst! Het is wel belangrijk dat ik blijf sporten – het is een soort van ontspanning (en mijn rug heeft het gewoon nodig) – want anders zit ik alleen maar voor die computer, aan het werk…