Michiel’s neef Herman en zijn vriendin Rita zitten ook in Amerika, die zitten in Virginia. Een stukje zuidelijker, en die hebben niet zo veel en zo vaak sneeuw. Zij hebben dus ‘sneeuwvrij’ gehad laatst. Dat herkende ik van mijn tijd uit Austin, Texas, waar er na een halve centimeter sneeuw de universiteit dicht ging. Onzin, vooral voor ons Nederlanders. Hier in State College heb ik zulke koude temperaturen gehad (min 38!) dat de kou eerder dan de sneeuw een reden is om de boel dicht te gooien. Maar nee hoor, de boel bleef gewoon open.

Inmiddels ligt er wel heel veel sneeuw, en omdat het niet boven nul is geweest, bouwt dat mooi op. En laat er nu vandaag weer een heel pak van 25 cm (25 centimeter!!!) sneeuw bijkomen. Het is vanochtend begonnen met sneeuwen, en nu, rond 8 uur ’s avonds, sneeuwt het nog steeds. Ook bij Herman en Rita sneeuwt het weer!

Dit was vanochtend. Er ligt nu NOG meer sneeuw

Het is glad, merkte ik

En ja, het is glad, het sneeuwde vanochtend flink door. Zelfs zo dat ze geen mogelijkheid hadden gehad om mijn fietspad schoon te maken. En dus dacht ik dat het beter was om op de weg te fietsen. Probleem is dat ik een meter of vijf mijn fiets moet tillen door een berg van een halve meter sneeuw (resultaat = sneeuw in je sokken). Dan maar op de weg blijven. Dat was een slecht idee, want daar zat aangekoekte sneeuw en ijs onder kwam ik achter, en dus gleed ik onderuit. Op nul-komma-nul snelheid, en ik viel opzij in de sneeuw, niets aan de hand dus. Maar ik ben verder gegaan op het fietspad. En verder kwam ik veilig aan op de universiteit.

Colleges zijn afgelast

En daar stond ik vanmiddag met mijn goede gedrag. Helemaal voorbereid voor het volgende college (de derde van vandaag, dat om half drie zou beginnen). Mijn studenten vroegen me al “Did you bike to school today Professor?” “Yes, that’s my mode of transportation.” “But HOW?” Nou gewoon… fietsen?

En toen was het kwart over twee, en kregen al mijn studenten berichtjes dat de colleges waren afgelast voor de dag. En mijn college dus ook. Echt waar joh, vanwege de sneeuw? Ga toch weg, daar ga je toch niet dood aan? En ze hebben hier echt genoeg sneeuwschuivers, in alle soorten en maten…

Bobcat sneeuwschuiver aan het werk

Het bleek dat de kinderopvang vanochtend ook was afgelast. En de basisscholen waren ook dicht gebleven vanwege de sneeuw. En dan wordt het problematisch – want de ouders van die kinderen hebben dan ineens geen opvang meer. Ik vermoed dat de universiteit daarom de boel heeft dichtgegooid.

Verstopte wegen

Nu betekende het aflasten van de colleges niet dat ik het gebouw uit moest. Dus ik ben gewoon blijven werken, en wanneer ik wilde naar huis gegaan. En dat ging (fiets aan de hand) best prima. Onderweg zag ik wel de allereerste serieuze verkeersopstopping in State College. Niet zo gek ook, als de tienduizenden studenten en medewerkers tegelijkertijd vrij krijgen.

Een sneeuwfile!

Elk nadeel heeft z’n voordeel!

En ja, wat doe je als ze zo’n hoop verse sneeuw op je dumpen? Precies, skipistes opzoeken! Nu ligt er hier op nog geen vijf kilometer een skibult – met drie of vier skipistes. Het heet Tussey Mountain, en beter bekend als de molshoop. Want veel schijnt het niet te zijn – nou, dat ga ik zelf een keertje bekijken. Met Susan (ken ik van de Trivia) ga ik zondag skien, hebben we afgesproken. Waar weet ik nog niet, misschien nemen we een grotere bult dan Tussey… (ik voel me kind in de snoepwinkel op zo’n moment)! Kijk, daar heb ik zin in!

Let it snow, let it snow, let it snow!