Mispoes

Wat een drama vanochtend. En wat ben ik geen kattenpersoon, kom ik achter. Het is dat ik hier nu eenmaal opgescheept zit met dit poezenbeest, en dat ik verantwoordelijk ben voor het welzijn (en overleven) van de kat, maar als het aan mij lag kreeg ze een week geen eten meer. Voor straf. Mijn hemel, wat een stank!

Probleem 1: Poes mauwt mij wakker. En daar heb ik een hekel aan! 

Mensen die mij beter kennen weten dat ik niet zo vast slaap. En dat ik vaak ook niet zo heel best slaap. Ik heb nachtmerries, ik heb last van stuiptrekkingen, ik slaapwandel, enzovoort. Dus als ik slaap, eindelijk, dan moet er niemand op het idee komen om mij te storen en uit mijn zo kostbare rust te halen.

En dat poezenbeest hier doet dat meermaals per nacht. Oh wat vreselijk irritant. En waarbij je tegen kleine kinderen en zelfs honden nog kunt zeggen ‘ophouden’ heeft dat bij een kat geen enkel effect. Dus ik moet daar aan wennen, vrees ik. En leren om door “MAAAAUUUWWW” heen te slapen. Oei.

Probleem 2: Poes wil op schoot. En heeft nagels. En sloopt mijn kleren

Ik ben rete-zuinig op mijn kleren. Ik heb hele toffe (Europese!) kleding, niet die Amerikaanse bende die men hier veelal aanheeft (ja, sorry hoor, maar 90% van mijn studenten komt in joggingbroek naar de les, echt waar). En als ik dan met een nette rok, pantalon, or jurk aan de keukentafel zit, wil ik geen a) kattenharen, b) kattenkwijl, en c) kattennagels in mijn kleren hebben. Het poezenbeest schijnt ook Oost-Indisch doof te zijn – want luistert gewoon niet als je zegt dat iets niet mag. En gaat gewoon door.

Probleem 3: Poes rent door huis en stoot van alles om. Boem-kapot!

Het is iets van de laatste twee weken. Het poezenbeest komt vanuit de kelder aanstormen en neemt een sprong en zit op een bijzettafeltje. Gevolg: de lamp / kaarsenhouder / fotolijstje / wat dan ook op dat tafeltje staat  valt op de grond. Lumpy (zo heet de poes) is dus ook lomp. En Lumpy zou misschien meer Bumpy moeten heten, want ze botst alles om!

Ook heeft ze de keukentafel al te pakken gehad. Ik dacht dat de spullen die ik daar had liggen wel veilig waren… Maar nee, de huiseigenaren hebben een paar mooie kattenkrabsels op hun houten dinertafel erbij gekregen. Poes mag blij zijn dat het mijn eigen tafel niet is!

Lumpy. Smelly cat!

Lumpy. Smelly cat!

Probleem 4: (En dat was vanochtend:) Poes pist in de keuken! En rolt er doorheen! 

Hel en verdoemenis. Vanochtend, na een te korte nacht, werd ik eerst wakker wegens probleem 1. Ik kom in de keuken omdat ik er toch echt niet meer tegen kon – en ik ruik echt een vreselijke stank… Ik met mijn duffe hoofd merk op een gegeven moment dat het poezenbeest op de keukenvloer heeft gepist. En dat stinkt…! Ik heb het meteen opgeruimd, en vervolgens nog geprobeerd verder te slapen.

Dat werkte niet heel best, ik ben gewoon niet zo best in slapen momenteel. Toen ik uiteindelijk weer in de keuken kwam, merkte ik de stank nog steeds. Bleek dat poes op twee plekken had gepist. En, erger, dat hele beest stonk! Poes had er schijnbaar in gezeten en was door de kattenzeik heen gerold. En haar dagelijks ritueel – langs mijn benen lopen, kopjes geven aan mijn enkels terwijl ik mijn ontbijt sta te maken – ja, daar had ik nu echt geen zin in.

Vanavond thuisgekomen hing die gore lucht er nog steeds. Ik had nu pas tijd om fatsoenlijk schoon te maken. De hele verdieping eerst gestofzuigd. En vooruit, dan de hele verdieping dan ook maar dweilen (ook als zo’n hobby van me) met extra veel chloor. WEG met die lucht!

Tijdelijke oplossing: HAHA!! Het kattenluik heeft een eenrichtingsverkeer-knop! 

Ik zet zo nu en dan de kat al op dieet (poezenbeest is echt veel te groot), dus om daar nu mee te straffen is niet meer zinvol. Maar ik heb een oplossing – het kattenluik, normaal tweerichting, heb ik op eenrichting gezet. Poes, ga maar eens lekker afkoelen op de benedenverdieping (de verdieping nog steeds gigantisch). Heel sociaal van mij, want daar heeft het poezenbeest toegang tot 1) kattenbak, 2) water, 3) voer, en 4) mandje. Ik heb even geen zin in de stinkende kat.

Dit alles doet me wel denken aan Phoebe uit Friends met haar liedje Smelly Cat. Ik weet het zeker, dat beest woont gewoon hier in huis!!!

9 gedachtes over “Mispoes

    • Klaagmuur… ach, ik schrijf gewoon mijn belevenissen op. En gisteren stond heel erg in het teken van het poezenbeest! Eens kijken hoe snel ze doorheeft dat het kattenluik nu op eenrichtingsverkeer staat…!

  1. Pingback: Een exit-strategie voor Lumpy | Johanna goes USA!

  2. Pingback: Lumpy’s curse: mijn laptop stinkt | Johanna goes USA!

  3. Pingback: Voor de statistici: ik ben 100 dagen in State College! | Johanna goes USA!

  4. Pingback: Een analyse van de bezoekers van mijn blog | Johanna goes USA!

Schrijf een reactie...

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s