Tijd voor een sportmomentje

Sport is in de Amerikaanse universiteitscultuur ontzettend belangrijk. Had ik eerst niet zo door, maar het is echt zo. Ik heb de eerste studenten al gehad met een brief van hun coach “Samantha moet dan-en-dan op wedstrijd, en dus mag ze haar quizzes en presentaties inhalen op basis van haar sportieve talent”. Dat werkt zo hier. En verreweg de belangrijkste sport is Football (nee, niet voetbal, dat heet hier soccer. Football lijkt een beetje op rugby – maar er zijn wezenlijke verschillen weet ik inmiddels).

College Football – belangrijk!

De grote jongens van het football spelen in de National Football League (de NFL). Maar daar kom je niet zomaar. Typisch komen de spelers uit een soort ‘kweekdivisie’, dat is de College League (de NCAA). Die teams horen allemaal bij een universiteit. Zo heeft de University of Texas een team (de Longhorns) en heeft Penn State ook een team (de Nittany Lions). Dat is heel erg belangrijke basiskennis. Het was zelfs zo dat Marnik Dekimpe mij in voorbereiding voor mijn sollicitatiegesprek mij dit in mijn oren knoopte: 1) team heet zus en zo (en waarom), 2) clubkleuren zijn dit, en 3) sport in kwestie is die.

In Austin, Texas, had ik dit al een beetje ervaren. Alles was daar Longhorns! De sporters van UT spelen in de clubkleuren ‘burnt orange and white’. Toen ik in Texas was, liep iedereen in die kleuren (ik ook op een gegeven moment). Overigens, het gaat niet alleen om de footballers, elk sportteam speelt in deze kleuren. En je kan werkelijk alles in oranje-wit krijgen in Austin: (sport)kleding en schoenen, tassen, pennen, knuffels en ander speelgoed, stickers, vaantjes, koeien (dat was de mascotte in Texas), ik heb destijds mijn ogen uitgekeken.

Nittany Lions

“Mijn” team heet de Nittany Lions. De Nittany Lion (een mountain lion, een bergleeuw) is dan ook de mascotte van PSU. Waarom de Nittany Mountain Lion de mascotte van PSU is vertel ik later een keertje, dat is een verhaal op zichzelf… Hier in State College loopt iedereen in de clubkleuren blauw-wit, en het logo is een soort silhouet van de Nittany Lion. Die is echt niet te missen hier! Hier zijn echt ontzettend veel blauw-witte sporten te vinden: basketball, ijshockey, atletiek (dat heet ‘track and field’) en ook zelfs gewone hockey (fieldhockey heet dat hier), volleybal, tennis, gelukkig ook voetbal zoals wij het kennen, en zelfs sporten als worstelen, lacrosse (ik zou niet eens weten hoe dat eruit ziet), en schermen.

De mascotte, de Nittany Lion

De mascotte, de Nittany Lion

Alles in blauw en wit

Alles in blauw en wit

Maar American Football is veruit het belangrijkste. Zo weet zelfs ik dat James Franklin de nieuwe head coach van het Penn State American Football Team is, en ik weet typisch (en liever) niets van sport, die informatie bereikt mij over het algemeen niet. Maar deze nieuwe kerel is Belangrijk… Hij zat zelfs in het publiek voor de State of the Union die Obama dinsdag uitsprak (beetje vergelijkbaar met onze Prinsjesdagtoespraak van de koningin).

Beaver Stadium: capaciteit 106.572 mensen

Ergens werkt het wel goed voor de eenheid van een universiteit, zo’n grote sportcomponent. Het levert merchandise mogelijkheden op, het draagt bij aan het imago van de universiteit, en studenten zijn tot in lengte van dagen supporter van die universiteit. Dat is ook de reden dat PSU zo’n ontzettend groot football stadion heeft. Beaver Stadium heeft niet minder dan 106.572 zitplaatsen. Daarmee is het op een na grootste sportstadion in Amerika. Het is groter dan Camp Nou in Barcelona (98.603), groter dan Wembly (90.001) en veel groter dan de Arena (53.052).

Goed om op te merken dat State College minder mensen heeft dan er in het stadion passen. Volgens schattingen wonen er zo’n 45.000 studenten in State College, zijn er nog zo’n 40.000 anderen (voornamelijk faculty en staff en hun familie, en dan nog mensen die werken in de omgeving). Dus HEEL State College past in het stadion. De reden voor de grootte is dat er bij de home games van de Nittany Lions ontzettend veel oudstudenten terugkomen naar State College, en heel graag bij de wedstrijd willen zijn. Dat er maar zo’n 6 home games zijn per jaar (in het najaar), en het stadion de rest van het jaar grotendeels leeg is, is dan niet meer belangrijk.

Uitzicht op Beaver Stadium vanuit mijn gang

Uitzicht op een stukje van Beaver Stadium vanuit mijn gang

Beaver Stadium

Een gevuld Beaver Stadium

Dit weekend: Superbowl!

De grote jongens van de NFL hebben aanstaand weekend de finale van het seizoen, beter bekend als de Superbowl. Natuurlijk moet ik die gaan kijken, want anders kan ik me volgende week niet op kantoor en in de collegezaal vertonen… Ook voor marketeers is de Superbowl belangrijk: in de rust (‘half-time’) worden traditioneel de nieuwste, duurste, en meest creatieve commercials uitgezonden. En dat is ook weer voer voor discussie met mijn studenten, dus vooruit, Superbowl, ik ben erbij!

2 gedachtes over “Tijd voor een sportmomentje

  1. goedemorgen, om te beginnen veel plezier bij de wedstrijd. het was hier vanmorgen zelfs op het journaal, rtl 4, dat ging hem voornamelijk om de reclames, marketing he. dat kost nogal wat als je een paar secondes hebt voor je spotje.dus wij lopen volgend jaar in dit gezin allemaal in blauw rond inplaats van texas oranje? de oranje trui is trouwens heerlijk warm bij onze temperatuur, rond het vriespunt, lekker boerenkoolweer uit eigen tuin. misschien is volleybal weer wat voor jou daar, haha.
    nou goed opletten, kun je mee praten volgende week, er zijn meer slotten die om die reden naar wedstrijden kijken, op tv dan, haha. groet van hier.

  2. Pingback: Rondleiding op de campus | Johanna goes USA!

Schrijf een reactie...

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s