Ik ben weer een ‘typisch Amerikaanse’ ervaring rijker. Er is gefraudeerd met mijn creditcard. Hoe? Geen idee, ik had die dag (en nog steeds) mijn creditcard gewoon in mijn tas.

De bank belt. Maar dat gebeurt regelmatig

Nu gebeurt het wel vaker dat mijn bank checkt of een bepaalde betaling op mijn creditcard wel klopt. Ze bellen dan met een automatisch voice response systeem en checken dan met mij of een betaling wel klopt. Is er iets niet in de haak, dan word ik meteen doorgeschakeld naar een medewerker die dan meer informatie kan geven. Vaak is het een onschuldige check – heel soms maakt een medewerker van een restaurant soms een foutje waardoor er twee creditcard betalingen worden gedaan (slechts eentje geauthoriseerd), en soms is het gewoon een aparte online transactie. Tot nu toe was het altijd in orde. Ik ben wel blij dat mijn bank zo goed oplet.

Stront aan de knikker!

Maar dit keer was er stront aan de knikker. Of ik voor bijna 400 dollar iets bij de Best Buy (zeg maar de Media Markt) ergens in Maryland had gekocht die dag? Nou nee!! Niet bepaald! Dat was best even schrikken, eerlijk gezegd! Ik greep meteen naar mijn portomonee – die was er nog, en checkte mijn creditcard – die was er ook nog. Hmmm raar…

De reactie van de bank: meteen de kaart geblokkeerd, en er werd een nieuwe aangevraagd en opgestuurd. En ik kreeg een formulier opgestuurd dat ik slechts zou moeten ondertekenen en retourneren zodat de bank de boel kan terughalen. Ik zou het bedrag niet hoeven betalen, en het risico ligt bij de bank, werd mij verteld (ondertussen staat die 400 dollar wel afgeschreven van mijn creditcard en eigenlijk ben ik daar niet zo blij mee, maar goed… dat is schijnbaar het systeem bij deze bank). De transactie is wel gelukt dus, en iemand is een leuke iPad, TV of Dyson stofzuiger rijker dankzij mijn creditcard nummer. Ik heb nog gevraagd hoe zij nu wisten dat die betaling mogelijk frauduleus was. Deels was dit locatie – ik zit normaal niet in Maryland; en schijnbaar is het niet normaal gedrag om zomaar bij een Best Buy in een andere staat wat te kopen. Maar hoe dat nu precies zit zullen ze mij niet gaan vertellen (voor de veiligheid natuurlijk).

Het misbruik van mijn creditcard is dan wellicht wel risicoloos voor mij (de bank staat immers garant bij dit soort akkefietjes), toch is het lastig, want ik moet al die instanties die automatisch afschrijven van mijn creditcard opnieuw inlichten over mijn nieuwe creditcard nummer. En ik zit dus een dikke week zonder creditcard, en dat is ook niet echt handig in dit land (zeker niet als dat dezelfde week is waar ik een aantal hotelkamers voor mijn ouders moest boeken – via mijn creditcard!).

Fraude – hoe kan dat eigenlijk?

Er zijn een hoop mogelijkheden waarop dit kan zijn gebeurd. Misschien heeft iemand mijn kaart geskimd, al dan niet van afstand (dat schijnt te kunnen). Misschien heeft iemand mijn kaart gefotografeerd en de nummers gebruikt. Misschien is er een hack geweest bij een online winkel waar ik ooit wat heb gekocht en zijn ze zo aan mijn creditcard gegevens gekomen. Het komt hoe dan ook heel vaak voor. Ik heb een paar mensen gevraagd, en iedereen (echt waar!) heeft het meegemaakt. Een collega schatte in dat het zo in het algemeen iedereen eens in de 5 jaar overkomt. Heel normaal dus, het hoort er schijnbaar bij.

Aha. Een Amerikaanse gewoonte dus. Ik zie het maar als onderdeel van mijn integratie hier!