Je moet ons echt over de streep trekken om Indiaas te eten… echt smerig, duur, niet gezond… nou… niet bepaald. Indiaas eten is heerlijk, veelal zeer gezond, zeer gevarieerd (zelfs de vegetarische versie is OK voor Michiel, terwijl hij normaal gesproken echt om vlees vraagt als ie het niet krijgt). Afgelopen weekend had de plaatselijke Indiase gemeenschap een evenement georganiseerd – waar wij graag bij waren.

AID – Assocation for India Development

Oftwel de Amerikaanse organisatie voor ontwikkelingshulp in India. Dat is nodig, want hoewel er veel rijke mensen wonen in India (waaronder de families van al mijn Indiase collega’s en vrienden), zijn er ook grote delen van India waar het niet zo goed gesteld is met de rijkdom, ontwikkeling, en kansen voor bijvoorbeeld meisjes. De organisatie AID organiseert een hoop plaatselijke dingetjes om zo geld bijeen te verzamelen voor India.

De deal: eten voor het goede doel

En ja, als je dan Indiaas eten koppelt aan het goede doel, dan heb je onze aandacht. In dit geval: ‘home-cooked’, dus eigengemaakt eten, niet uit een restaurant. Omdat veel Indiase restaurants een buffetvorm hebben, waarbij olie er dan voor zorgt dat spullen niet uitdrogen, is zo’n home-cooked maaltje veel gezonder, want minder vet, en veel verser, en dus smaakvoller. India is een groot land, en vandaar kwamen er dus ook gerechten uit zowel het noorden als het zuiden van India. En wat was het allemaal lekker.

Bij AID India

En gezellig ook bovendien. Pranav, Hari en Akshaya en hun zoon Virat, Abbas en Yasmin en hun dochter Arshia waren er, en nog meer (Indiase) bekenden waar ik inmiddels ook hallo tegen zeg… ontzettend leuk. Ik heb nog even met Virat gespeeld – dat jochie is net drie geworden en ziet mij net vaak genoeg om niet bang voor me te zijn en me zelfs uit te dagen en quasi-ondeugend te doen…

En het was best druk. Het event werd gehouden in de kantine van de State College high school (de middelbare school), in twee ‘zittingen’ (niet alles kon in een keer komen eten. Ik schat dat 90 procent van de paar honderd mensen die er waren Indiaas waren – en veel daarvan kwamn in traditionele Indiase kleding. Dit is natuurlijk allemaal weer een mooie voorbereiding op onze eigen reis naar India in mei… spannend!!

Hari met paan

Paan – betelblad, tutti frutti met gekleurde suikerdingetjes

En je leert ook nog eens wat: bijvoorbeeld ‘paan’: een betelblad (geen idee wat dat is) gevuld met kleine stukjes tutti frutti met was gekleurde suikerdingetjes, die je in het zuiden van India aan het einde van je maaltijd eet. Het is bedoeld om je mond te reinigen. Nu smaakte het behoorlijk naar zeep, dus dat lukte aardig!

Afgezien van de paan, want die sla ik de volgende keer over 🙂 – de rest van het eten was heerlijk. Buikje vol, tonnetje rond (en dat voor een vegetarische maaltijd)!