Ik ben er helemaal klaar mee. Nog steeds hebben we regelmatig temperaturen van min twintig. Nog zeer regelmatig krijgen we verse sneeuw (tien centimeter verse sneeuw is geen uitzondering) – in onze achtertuin ligt er, zelfs na het inklinken en smelten, een dikke halve meter sneeuw. Sinds november zitten we al in de sneeuw. En het gaat nog zeker een weekje door.

Uitdagingen door de kou

Door die kou hebben we een aantal uitdagingen:

• We hebben begin januari een bevroren waterleiding buiten het huis gehad. Dat was irritant, maar gelukkig hadden we geen schade.
• Twee weken geleden is het twee keer gebeurt dat de afvoer van de douche bevroor – dan kun je dus niet douchen, en aangezien onze tweede badkamer momenteel in verbouwing is, en dat is niet handig. Hoe die afvoer kon bevriezen? Onder de afvoer zit een ventilatiekanaal voor het toilet op de benedenverdieping. Met een harde, koude wind recht op die afvoer bevriest de afvoer (zwanenhals) van de douche die erboven zit. Die gaan we straks beter isoleren als we die badkamer gaan aanpakken!
• Sneeuwschuiven. Het is geen hobby van hem, maar Michiel schuift de sneeuw van onze stoep en oprit, elke keer nadat er weer een verse laag is gevallen. Dat is toch al zeker 10 keer het geval geweest. Het heeft ook al 80 kilo zout gekost…

IJzel

Maar sneeuw en ook die bittere koude is nog niet zo erg als ijzel. Dinsdag rond 4 uur ging de universiteit dicht vanwege aanstaande ijzel. Woensdag bleef de universiteit ook dicht. Waarom? Het ging dooien, en het regende hagel en ijzel. In no time lag er bijna een centimeter ijs op de weg (en ook overal op de sneeuw – leuke combinatie is dat. Net creme brulee). Het is nu als een malle aan het dooien (we schrijven woensdagmiddag, 2 graden Celcius boven nul, voor het eerst sinds maanden) maar dat is geen goede combinatie voor een bevroren ondergrond.

Al dat water zorgt er ook voor dat we weer lekkage hebben. Er verscheen vanochtend een grote waterplek aan het plafond in de tuinkamer, waarschijnlijk omdat het ventilatiekanaal daarboven bevroren was en nu aan het dooien is en nu water lekt op ons gipsplaten plafond. Het gaat hier overigens om datzelfde ventilatiekanaal wat al voor een bevroren afvoer heeft gezorgd. De vlek in het plafond is nog niet zo erg en het droogt wel weer op, hopen we, maar leuk zijn dit soort grappen niet. “Gelukkig” koelt het later vanmiddag weer af richting min 6, min 8 en houdt die lekkage hopelijk weer op… Die min 18 van twee dagen terug was nog zo gek niet!

IJzel op de auto… heeft een uurtje buiten gestaan

Michiel schoffelt het ijs van de oprit af. Het wordt lente!

Records

Vorig jaar had ik het record van de koudste dag/nacht ooit in State College: min 23 met een gevoelstemperatuur van min 38. Dit jaar is het bijna net zo koud geweest, maar wel ontzettend veel langer. Officieel: het is nog nooit zo lang zo koud geweest, en er is nog nooit zo veel sneeuw gevallen, hoorde ik. Vorig jaar was het rond deze tijd voornamelijk rond het vriespunt, maar het was zeker niet min 20. En dat was het hier vorige week vrijdag weer eens, en deze week halen we weer min 15. Echt: brrr… Een pluspunt: vaak schijnt de zon wel als het zo bitterkoud is.

Lente

En dat heet dan het Spring Semester. Volgende week begint Spring Break – en dat ligt er gewoon nog een hele dikke laag sneeuw als ik de weerberichten mag geloven. Volgens Michiel zijn de vogels wel wakker aan het worden, dus de lente kan niet lang meer op zich laten wachten. Nou, na een dikke vier maanden winter mag het ook wel eens!