4 juli is de verjaardag van Amerika. Op die dag is de onafhankelijkheid van Amerika uitgeroepen, en ze zijn daar hier supertrots op. Het wordt groots gevierd, met parades, vuurwerk, en feest, en het is dan ook een vrije dag voor de (meeste) Amerikanen. Ze hebben hier niet zoveel vrije dagen, dus als het eindelijk zover is, dan gaan ze er ook voor.

Patriotisme

Een beetje Amerikaan dost zich uit in rood-wit-blauw, of met de ‘stars and stripes’ van de Amerikaanse vlag. Een beetje Nederlander dost zich op Koninginnedag (of Koningsdag – whatever…) uit in oranje (of ook rood-wit-blauw, maar dan anders), dat verkleden zijn we wel gewend. Ik ben van te voren op zoek gegaan naar Amerikaans spul. Ik heb een vlag gevonden – en heb daar een wikkelrok van gemaakt, ik heb een grote strik gevonden, een pak sterretjes (vuurwerk!), en ook een bikini in de kleuren van de Amerikaanse vlag (foto’s daarvan volgen morgen…). Allemaal in het kader van de integratie: ik was er klaar voor!

Baseball

Het programma van die vrijdag begon rond de middag: we zouden eerst een baseball game gaan zien op Medlar Park. Daarvoor had ik nog een IKEA kastje in elkaar geschroefd… dat moest immers ook nog gebeuren. Dat baseball was leuk, vooral vanwege de sfeer eromheen en het feit dat we daar met een grote groep waren. Maar sjongejonge, wat is dat baseball langzaam zeg. Negen innings waarbij de twee teams allebei aan slag komen, er zijn relatief weinig punten, en er wordt ontzettend veel gepauzeerd. Maar goed, ‘when in Rome, do as the Romans do’… en dus was ik bij het baseball.

Baseball: de State College Spikes

Baseball kijken met de groep – gezellig!

Louise en ik met de mascotte van de Spikes tussen ons in

Het ging overigens over de Spikes – dat is het team van State College. En ze wonnen uiteindelijk. Geen idee eigenlijk hoe precies, en of het spannend was. Ik heb meer gekletst en me verbaasd over Amerikaanse gewoonten dan dat ik heb opgelet.

En wat die mascotte betreft: je zou maar op zo’n warme dag in zo’n furry-pak zitten. En maar blij doen… wat een werk!

Tailgating

Ik heb het eerder gedaan: tijdens het Blue-White weekend ben ik ook wezen tailgaten: achterbak van de auto open, stoelen erom heen, barbecue aan en spelletjes mee, biertjes erbij, in de zon. Recept voor gegarandeerde gezelligheid. En verbrande schouders en voorhoofd, dat ook.

Vuurwerk

Daarna kwam het vuurwerk. State College heeft het op twee na grootste 4^th of July vuurwerk in Amerika, en dat was te zien. Mijn hemel, wat ontzettend mooi. Drie kwartier lang, op muziek, een supertoffe choreografie van siervuurwerk. Ik was zwaar onder de indruk en werd er haast emotioneel van (sta ik daar in mijn eentje… he jammer). Het was echt superschitterend.

En ja, in mijn Amerikaanse outfit paste ik prima!