Het is weer tijd voor een kleine serie blogposts. Dit keer over de keuken van het nieuwe huis. De keuken-to-be vergt namelijk best wat van mijn tijd, en dus is het logisch dat ik daar ook wat meer over vertel.

Uitdaging: Amerikaanse keukens

In onze huizenzoektocht hebben Michiel en ik in het begin veel huizen afgekeurd op de spuuglelijke keukens die we tegen kwamen. Even later kwamen we erachter dat onze Europese smaak nogal uniek is (in Amerika dan he!). Wij houden van strak, wit, RVS, industrieel, zo glad mogelijk (en GEEN RANDJES!! Paneeldeuren… argh!). Ik heb slechts een enkele keer zo’n strakke keuken gezien – en dat huis staat niet te koop!

We hebben toen maar besloten om actief op zoek te gaan naar huizen met een oude keuken (liefst een lelijke) zodat het geen pijn doet om ‘m eruit te slopen en er wat nieuws in te zetten. Uiteindelijk is dat gelukt. In het huis dat we nu uiteindelijk gekocht hebben zit een oude, lelijke keuken, die ik er met alle liefde uit sloop. En wel meteen…

Echt hout, dat wel

Raar. Veel Amerikaanse keukens zijn gemaakt van echt hout. Massief hout dus. Dat ken ik eigenlijk niet zo uit Nederland. Volgens mij zijn er niet genoeg bomen in Nederland (of Europa) om massieve houten keukens te maken. Overigens, de keukens hier zijn niet van hardhout gemaakt – gelukkig maar. Het betekent wel dat de keukenkastjes niet van extreem hoge kwaliteit zijn – gooi er een vork tegenaan en er zit een deuk in.

Ter vergelijking: wij gebruiken in Nederland veel spaanplaat en MDF, en voor keukenkastjes en ook badkamermeubeltjes gebruiken wij veel folie en fineerhout. Dat vinden ze hier absoluut onder de maat. Maar het is een beetje ‘onbekend maakt onbemind’ – ze hebben hier zware vooroordelen over MDF als materiaal. Michiel weet gelukkig beter – en zit toch in die business, dus hij weet wel waar hij het over heeft.

Onze keukenideeen zijn vreemd

Ze kijken hier erg raar tegen onze ideeen aan. Strakke kranen, liefst alles zo ‘kaal’ mogelijk – ze gruwelen er hier van. Dat is toch niet gezellig? Typisch – de meest kale deurtjes (van massief hout), waar dus het minste werk aan zit, kosten het meest hier. Ook andere, voor ons normale zaken, zijn hier ongehoord. Een inbouwvaatwasser? Wat raar!! Een inbouwkoelkast? Daar hebben ze nog nooit over nagedacht, hier. Softclose systeempjes (dempers) in de keukenkastjes heb ik hier nog niet gezien.

Voorbeeld: nu heb ik hier in mijn tijdelijke huis een keuken van nog geen twee jaar oud. En die is naar mijn mening zwaar ouderwets. En vol met gemiste kansen. Zo staat er in het midden van de mahoniebruine set keukenkastjes (met paneeldeuren, ribbels en gravures) een witte afwasmachine te schreeuwen… (doe er dan op z’n minst een keukendeurtje op!!). Een totaal gebrek aan design. En toch, het spreekt hier veel mensen aan: de club mensen die hier afgelopen weekend was, was helemaal onder de indruk: “beautiful kitchen!” (Argh… Zelfs leeftijdsgenoten snappen het niet. Zij gaan onze nieuwe keuken helemaal verschrikkelijk vinden).

En dan nu: de keuken op Old Farm Lane

Voor de compleetheid: dit is nu de keuken die in het nieuwe huis op Old Farm Lane zit. De keuken is oud, en kan er dus zonder pijn uit. En dat geeft ons de gelegenheid om er een nieuwe keuken in te zetten. Mijn keuken in Leusden vond ik toch wel heel erg fijn… en dat gaan we dus namaken, is het idee. Een geweldig vooruitzicht – mijn Leusdense keuken weer terug!

De oude, lelijke keuken in ons nieuwe huis

Nog een stukje lelijke keuken…

Het plan ‘nieuwe keuken’ zorgt wel voor andere uitdagingen:

1. De boel moet verbouwd, de nieuwe keuken moet gepland. Maar hoe?
2. Er moet dus een nieuwe keuken worden gekocht. Maar waar?

Daarover later meer!