In al het huizengeweld, eerst even wat anders. In het lijstje van ‘dingen die je moet hebben gedaan voordat je kan zeggen dat je ergens woont’: autopech. Echt waar. Oh hoe irritant! Het lijkt verdorie wel Lumpy’s law – eh, ik bedoel Murphy’s law!

Zondagmiddag: Eerst even ‘crazy couponing’ voor Albertine bij Michaels

Michiel heeft na zijn bezoek hier tijdens Spring break driekwart koffer vol met spullen voor Albertine’s taartenbakhobby meegenomen. Dat is voor Albertine echt een hele goeie deal: de hogere inkoopprijs in Nederland, de lagere btw (6% in plaats van 21%), de wisselkoers, en de ongelooflijk hoge kortingsbonnen die ik hier krijg zorgen ervoor dat Albertine’s spullen hier minder dan de helft kosten in vergelijking met wat ze in Nederland kwijt zou zijn. Dat scheelt een hoop dus!

Nu heb ik bij de winkel in kwestie inmiddels een bak-profiel (CRM technisch). Daar waar ik eerst wol haalde voor mijn haakprojectjes en daar kortingsbonnen voor kreeg, krijg ik nu kortingsbonnen voor bakdingen, ‘speciaal voor mij’, al was ik mevrouw Baktaart zelf. Geeft Albertine weer de gelegenheid om me te laten shoppen. En dat doe ik graag, zo ook afgelopen zondag. In ruil voor een taart als ik weer terug in Nederland ben, natuurlijk. NB: dit keer was het wel minder zwaar en minder groot allemaal. Maar wel met keiharde korting!

En toen wilde de auto wilde niet meer starten

Na mijn bezoekje bij Michaels wilde ik nog naar de Home Depot, alvast wat orienteren op mogelijkheden voor in het huis. En wat gebeurt er? De auto wilde niet starten. Heb ik dat…

Nu heb ik hier een sabattical home. Gemeubileerd, er zat (tijdelijk) een kat bij en ik mag ook (tegen betaling) de auto gebruiken. Die auto is een hybride Honda Civic sedan uit 2003, lichtgrijs blauw, een zeer nondescripte auto – ik ben hem altijd kwijt op de enorme parkeerplekken hier… Het is wel handig dat ik een auto heb, want hoewel ik altijd fiets naar de business school en naar downtown, is fietsen naar de supermarkt (Wegmans) onpraktisch en eigenlijk gewoon gevaarlijk. Dus voor boodschappen en sommige sociale dingetjes is het hebben van een auto heel fijn.

Nu is het niet een hele betrouwbare auto, daar was ik al achter. Toen Michiel hier was, hebben we veel meer dan normaal gereden (naar Pittsburgh, en op huizenjacht). Op een gegeven moment merkte ik een soort trilling, ik kon niet helemaal thuisbrengen wanneer het precies gebeurede en hoe het kwam… Een automonteur zei me dat hij niet zoveel kon doen aan iets dat niet altijd aanwezig is en dat ik even moest opletten of ik er een patroon in kon ontdekken. Maar goed, dat getril verdween op een gegeven moment weer, dus ik heb er niet meer aan gedaan.

En toen kwam zondagmiddag. De auto startte niet. Grr… Geen paniek, wel een gevoel van ‘verdorie, wat nu’. Hmm… nadenken. Wie kan ik bellen? Dat werd Manny. Dat is een techneut die zich in de regel met onderzeeers bezighoudt, dus die weet vast ook van auto’s (is mijn logica). Zijn advies: vraag iemand op de parkeerplek om startkabels. OK… Dat maar gedaan. En inderdaad, een vrouw (lange rok aan, vlecht in het haar) had inderdaad startkabels en kon me helpen. Doordat ik alleen maar in lease auto’s heb gereden (en Fiat 500’s, en die gaan nooit stuk) had ik nog nooit startkabels in mijn handen gehad. Weer wat geleerd…

Reparatie!

En toen ging ook nog het ‘check engine’ lampje aan. Nou nou… Wat een ellende. Maandagochtend heb ik de auto naar de dealer gebracht om ‘m te laten nakijken. Kosten:

• 50 dollar voor het nakijken van de motor (want daar kwam een deel van het getril vandaan)
• 35 dollar voor het nakijken van de remmen (want daar kwam het getril ook vandaan)
• 35 dollar voor het balanceren van de wielen/assen (ik ben zo niet-technisch, ik weet niet eens of dit zinnig is. Had ook te maken met het getril op hogere snelheden, geloof ik)

Bij de checks kwamen er nog zaken naar voren:

• Er zat iets niet goed tussen de benzinetank en de motor… is gefixed
• De remblokken moeten vervangen en de ‘rotors’ moeten ge-resurfaced worden (whatever that is).
  Kosten: 290 dollar

(Je kunt beter taartdingetjes voor je zus halen. Dan ben je goedkoper uit en je hebt er meer aan!)

Verdorie. Nogmaals. Het lijkt wel of alles wat oud is stuk gaat. De kat is oud en gaat stuk, de auto is oud gaat stuk… en dat allemaal terwijl de ‘home owners’ er niet zijn. En ik mag het oplossen… Nog even en je zult zien dat vanavond de wc verstopt raakt!

Murphy’s Law in action: Anything that can go wrong, will go wrong. Maar voor de rest is alles goed hier, hoor!