Zo’n beetje alle apparaten die we in huis hadden (keukenmachine, mixer, fohn, boormachine, tv, hogedrukreiniger… en ga zo maar door), werken niet in Amerika, en hebben we dus verkocht, of weggegeven. Waarom? [Met het risico dat mijn technische broertje me weer uitlacht omdat ik de ampere, hertz, volt en weet ik veel wat niet meer ook door elkaar haal… ik probeer het uit te leggen…].

Verschillende elektriciteitsnetwerken

In Nederland hebben we een elektriciteitsnetwerk op 230 volt; in Amerika hebben ze 110 volt door de stopcontacten heen lopen. En dat gaat niet samen voor de meeste apparaten. Nu is het feit dat de stekkers en de stopcontacten anders zijn nog wel op te lossen door wereldstekkers aan de apparaten te knopen, maar daar heb je dat voltageprobleem nog niet mee opgelost.

Steek je bijvoorbeeld een Amerikaanse fohn (gemaakt voor 110 volt) in het Nederlandse elektriciteitsnetwerk, dan krijgt ie ineens 230 volt te pakken en knalt ie uit elkaar. Andersom: steek je een Europese fohn (of mixer) in een Amerikaans stopcontact, dan krijgt ie niet genoeg stroom en is niet krachtig genoeg. Fohns, maar ook televisies en dergelijke branden langzaam door als ze niet voldoende stroom krijgen, ze functioneren simpelweg niet. Dan is er nog het probleem van de verschillende frequenties (hertz) van stroom, waardoor apparaten die regelmatig moeten draaien en precieze aandrijving hebben (zoals naaimachines, mixers, boormachines), helemaal stukgaan.

Oplossingen

Nu is dat allemaal wel op te lossen met een ‘transformator’, die de stroom uit het stopcontact verandert van 110 naar 230 volt en ook de frequentie beheerst, maar die dingen zijn 1) duur, 2) onbetrouwbaar en gaan snel stuk, en 3) je hebt voor elk niveau (piek)belasting van de apparaten een aparte transformator nodig. Om dat laatste uit te leggen: voor een waterkoker en een boormachine heb je dus een zware transformator nodig, omdat die veel stroom trekt in korte tijd (en vooral bij die wisselende pulsen gaat zo’n transformator snel stuk); voor een televisie heb je een andere, lichtere transformator nodig omdat dat een stabiel niveau van relatieve lage stroom vraagt.

We hebben ook nog nagedacht of we bij een verbouwing gewoon 230 volt zouden kunnen laten aanleggen. Dat kan in theorie wel, maar ja, dan gaat je stofzuiger alsnog stuk en kun je je  nieuwe Amerikaanse stofzuiger niet aansluiten… ook niet handig. Al het gepruts met transformatoren en aangepaste netwerken is allemaal een beetje overdreven en vragen om problemen. We verhuizen naar het land van apparaten, dus we hebben besloten om dingen dan maar nieuw te kopen. De stofzuiger en de staafmixer heb ik al. De rest komt wel!

Uitzondering op dit verhaal

Belangrijk voor degenen die naar Amerika komen om ons op te zoeken: de uitzonderingen op dit verhaal zijn de laptop en de telefoonlader. Daar zitten namelijk adapters op, en die kunnen een bereik van 110 tot 230 volt aan. Je hebt dan alleen een wereldstekker (of Amerika-stekker) nodig (kijk dan wel even of je er ook je geaarde laptopstekker in die wereldstekker kwijt kunt (dat is niet altijd het geval is mijn ervaring). Zo’n stekker kost een tientje, vijftien euro max. Fohns en stylingtangen – laat die maar thuis. Ik zorg er tegen die tijd voor dat ik een extra setje heb liggen.

PS: en wat denk je, ik heb natuurlijk nu een laptop en telefoonlader met Amerikaanse stekker. En ik moet dus nu op zoek naar een andersom-wereldstekker die in Nederlandse stopcontacten past!