Mijn eerste hockeywedstrijd (op het ijs, dan he!)

Als wij in Nederland over ‘hockey’ spreken, dan hebben we het over hockey op een (kunst)grasveld. Als je het in Amerika over ‘hockey’ hebt, dan bedoelen ze hockey op het ijs. Veldhockey heb ik hier nog niet gezien… IJshockey des te meer. Zo zijn Michiel en ik laatst naar een heuse ijshockey wedstrijd geweest, in de Pegula Ice Arena. Michiel was al eens een keertje eerder geweest (met Peter), voor mij was het een primeur.

Kaartjes van Peter

De kaartjes kregen we van Peter (die zelf niet naar de wedstrijd kon komen). En dat waren goede kaarten: op de vijfde rij, achter het doel (in de zogeheten ‘End Zone’). Peter speelt zelf ook ijshockey, we zijn al eens een keertje bij z’n training wezen kijken. Hij had Michiel al eens uitgelegd hoe ijshockey precies gaat. Sowieso is Michiel beter in het begrijpen van sport – voor mij is de lol er sneller vanaf – dus gelukkig kon Michiel mijn vragen gedurende de wedstrijd beantwoorden: bijvoorbeeld: hoeveel delen heeft een wedstrijd, hoe lang duurt het, wat zijn die strafbankjes precies, waarom wordt er zoveel gewisseld? En, belangrijk, want Amerikaanse sport: wat is het entertainment in het stadion, en is de Nittany Lion ook nog ergens?

Ruig spelletje hoor…

Man man, wat is dat ijshockey een ruig spelletje. Daar waar je bij American Football nogal wat tackels ziet – het idee is om de man met de bal Neer Te Halen – is het bij ijshockey niet veel beter. Voor de totale niet-wetenden (zoals ik eerst was): een ijshockeybaan heeft geen hoeken, maar is afgerond. Je kunt ook niet ‘buiten de lijnen’ gaan, want daar staan ‘muren’ van plastic en plexiglas. De spelers gaan zo ontzettend snel achter elkaar aan, op ijshockeyschaatsen, en knallen geregeld tegen elkaar of tegen de muur of, gecombineerd, met elkaar tegen de muur aan. Of ze vallen keihard op het ijs. Geen wonder dat die gasten allemaal extreem beschermende kleding aan hebben, inclusief helm met rekje ervoor, tandbeschermers, handschoenen, scheenbeschermers (en volgens mij ook een pak watten in hun broek).

IJshockey - ruig spelletje!

IJshockey – ruig spelletje!

De puk kwijt

En sohee… de snelheid van een ijshockeywedstrijd is ongeevenaard. Daar waar je het bij American Football goed kunt volgen, want alle acties zijn apart en er wordt gewisseld tijdens de acties door, is dat bij ijshockey heel anders. En het is helemaal veel sneller dan baseball – sjonge jonge daar gebeurt zo’n ontzettend lange tijd niets, is mijn ervaring… Nee, bij ijshockey ben je als toeschouwer geregeld de puck kwijt, tenminste, ik wel. Zelfs een paar ‘goals’ miste ik doordat het te snel ging voor mijn ogen (dat waren dan wel de goals aan de overkant, even voor mijn verdediging…). Opletten geblazen dus!

Entertainment

De Blue Band (kleine afvaardiging van een man of dertig) zat op de tribune voor de muzikale opbeuring. Een stuk of vier cheerleaders erbij. En natuurlijk liep de Nittany Lion ook rond (op de tribune, en in de pauze op het ijs). Tijdens de pauze was er een ‘spelletje’ voor een paar toeschouwers (wie kan het snelst tonnen opstapelen op het ijs), en er werden t-shirts in het publiek gegooid in de pauze. Interessant feit: naast dat er in de twee dweilpauzes ook Zamboni’s op het ijs kwamen, kwamen er tussen de acties door, gedurende de wedstrijd, ook ‘veegmeisjes’ op het ijs, die toch echt alleen maar een legging en een strak t-shirt aan hadden in dat koude stadion!

Zamboni's (kleintjes) op het ijs van de ijshockeybaan

Zamboni’s (kleintjes) op het ijs van de ijshockeybaan

Tonnen stapelen op het ijs

Tonnen stapelen op het ijs

De wedstrijd zelf

…was hartstikke leuk. Ik heb weer heel wat nieuwe indrukken opgedaan. Veel enthousiaste mensen om ons heen, altijd leuk. De wedstrijd was overigens tegen Michigan State, een team dat ook in de Big Ten zit. Dat was dus een serieus spannende wedstrijd. Uiteindelijk kwam het gelijk te staan: eerst 1-0 tegen, toen na een tijdje 1-1 en een minuut later 2-1 tegen, op het nippertje werd het weer 2-2 en hebben ze uiteindelijk penalty’s moeten nemen (en daar hebben ze uiteindelijk mee verloren van Michigan State). We hebben dus wel meteen alle onderdelen van een ijshockeywedstrijd meegekregen.

De volgende dag kregen onze Nittany Lions revanche en was er de tweede wedstrijd tegen Michigan State (college ijshockey gaat per twee wedstrijden), en die hebben ze met 2-5 gewonnen (NB: In Amerika wordt het bezoekende team altijd eerst genoemd. Wist ik ook niet.)

Sfeer!

Sfeer!

Een gedachte over “Mijn eerste hockeywedstrijd (op het ijs, dan he!)

  1. Pingback: American sportbeleving | Johanna goes USA!

Schrijf een reactie...

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s