Gisteren schreef ik dat er een aantal details anders gaan als je hier in Amerika uit eten gaat, vergeleken met de situatie in Nederland. Ik had het over gratis water (fijn!), bestellen (even wennen), en de bediening (ook even wennen!). Vandaag gaat het over de gewoontes ten aanzien van het weghalen van borden en bestek, en hoe je met de rekening omgaat. Over hoe anders dagelijkse dingen kunnen zijn!

Borden en bestek

Heel makkelijk hier: je kunt heel makkelijk een ‘extra plate’ vragen om een gerecht te delen. Dat is best handig met die overdadig grote porties die je hier soms krijgt!

Wat ‘raar’ voor de Nederlander (en andere Europeanen): zodra je je bord leeg hebt, wordt dat bord weggehaald, zelfs als anderen aan de tafel nog aan het eten zijn. Dat is niet opdringerig, dat hoort hier in Amerika gewoon zo.

Nog een ander ding, ik doe het nog wel eens verkeerd hier: als je een volgende gang hebt, dan halen ze weliswaar je bord weg en krijg je een nieuwe, maar je houdt je bestek. Geen drie rijen vorken en messen dus. Dat vond ik eerst echt raar – inmiddels ben ik eraan gewend om mijn bestek goed schoon te ‘eten’ als ik mijn voorgerecht op heb, en om niet dat bestek mee te geven. In Nederland (en Italie, Frankrijk, etc.) hoeft dat gelukkig niet.

De rekening

In Nederland geef je het actief aan als je wilt betalen. In Italie moet je gewoon weten dat je om ‘il conto’ moet vragen als je de rekening wilt, anders kan het heel lang duren voordat je kunt betalen. In Amerika krijg je vaak, zonder het te vragen, al meteen je rekening. ‘Whenever you’re ready’ zeggen ze er hier bij. Je mag ‘m dus rustig nog een half uur laten liggen als je dat wilt. In geval je nog een extra drankje na je eten wilt, dan kan dat prima, dan starten ze gewoon een tweede rekening op.

Die rekening is trouwens heel wat bijzonders. Ten eerste, de ‘tax’ staat er apart op (dat is de btw). Bestel je bijvoorbeeld een pasta die voor 10 dollar op de kaart staat, dan krijg je een rekening voor 10,60 dollar in Pennsylvania en 11,00 dollar in Washington (de belastingtarieven verschillen per staat).

Ten tweede, er wordt altijd verwacht dat je fooi geeft. De bediening verdient hier in Amerika in de regel alleen hun loonbelasting (en die moeten ze meteen weer inleveren) en is hun salaris voor 100% gebaseerd op fooien. Die fooi is ook niet alleen voor hunzelf: er wordt van de bediening verwacht dat bordenwassers en keuken ook een deel krijgen. Normaal is tussen de 15% en 20% fooi. Geef je dus fooi op Nederlands niveau, dan verdienen ze niets met het bedienen van jouw tafel, en kan de bediening er zelfs persoonlijk op moeten bijleggen.

In State College, waar de prijzen niet zo hoog liggen en er veel studenten in de restaurants werken, reken ik altijd 20% van de totale rekening uit (da’s wel zo makkelijk) en rond ik af naar boven – soms kom ik dan op 25% fooi uit en dat vind ik ook prima. Ze herkennen me vaak genoeg, en vooral in die situaties is goed ‘tippen’ zeer belangrijk!